OMMETJE BERGH EN VAERT

De kerk werd ontworpen door B.P.J. Oomen en A.W. Oomen uit Oosterhout. Het is een bakstenen kruiskerk in de Neoromaanse stijl herkenbaar aan het zadeldak en een verlaagd transept met aan de voorkant een toren. De bakstenen ornamenten, waaronder paraboolramen, zijn in de trant van de Amsterdamse School.

De smederij anex woonhuis is opgetrokken uit handvormstenen en heeft een gepleisterde noord- en westgevel. In de voorgevel zijn twee ongelijke schuiframen met kleine roedenverdeling aangebracht, voorzien van houten luiken. In de topgevel is een licht getoogd laadluik aangebracht met houten deur. De topgevel is voorzien van geschulpte windveren. De westelijke zijgevel heeft rechtgesloten venster- en deuropeningen, onder een gemetselde ontlastingsboog. De vensters van het woonhuis zijn mogelijk rond 1900 voorzien van T-ramen. De iets lagere aanbouw heeft een getoogde deur die toegang geeft tot de schuur en een lagere getoogde deur die toegang geeft tot het voormalige varkenshok, alsmede een rondboogvenster met ijzeren raam met roedenverdeling en een duivenopening. In de achtergevel zijn twee rondboogvensters aangebracht met ijzeren ramen. Muurankers steken onder de dakgoot uit de muur. De dakgoot rust op klossen. In de voorgevel is een gedenksteen geplaatst met opschrift: "DEN EERSTEN STEEN/ IS GELEGD DOOR/ A C H KORST/ DEN 2 APRIL 1861". Langs de noord- en westgevel is een eenvoudig stoepje gelegd met betonnen palen, verbonden door ijzeren stangen. Zowel het zadeldak van de smederij annex woonhuis als het schilddak van de aanbouw is belegd met oud-Hollandse pannen. Uit het zadeldak steken twee gemetselde schoorstenen.

Bij de St. Elisabethvloed in 1421 raakte dit gebied echter overstroomd. Door de aanleg van de Groenedijk in 1444 werd de verloren grond teruggewonnen en werd polder Nieuw Cromwiel ingedijkt. Door de snelle inpoldering heeft zich in deze polders slechts een dunne kleilaag afgezet en bestaan deze polders uit lichte klei. Ten oosten van de Groenedijk zijn de polders veel langer aangeslibd, waardoor deze kunnen worden beschouwd tot zeekleigebied. De Groenedijk vormt de grens tussen het zand en de klei.

Langs de Boomdijk is nog iets opmerkelijks te zien. De ontwatering van het Oudlands Laag gaat onder de Boomdijk en Boomvaart door. Hier is een aquaduct: een ongelijkvloerse kruising van waterlopen. De Polderwatering gaat onder het water van de Boomvaart door.

Het terrein is nu een Rijksarcheologisch monument en maakt deel uit van het natuurgebied Oudland. Het perceel waarin het kasteel ligt is visueel herkenbaar als een verhoging waarin de funderingen nog aanwezig zijn, zo ook de gierkelder. Als men goed oplet kan men nog de resten van een slotgracht herkennen.

Een deel van het Oudland is niet / beperkt toegankelijk en door de rust die hierdoor ontstaat in combinatie met de grote diversiteit in het landschap komen zeer waardevolle planten- en diersoorten voor. In een aantal poelen komt de alpenwatersalamander voor.